We wsi znajdują się domy mieszkalne z XIX i początku XX wieku. 0,1 km na zachód od północnego krańca wsi położone jest oczko wodne na skraju Domanowic o pow. 0.1 ha, w którym występują ciekawe okazy płazów. Na terenie miejscowości rosną rzadkie gatunki roślin m. in. grzeźnik leśny i podkolan biały, które są objęte ścisłą ochroną.
Dawne nazwy miejscowości: Domanouichi – 1203, Domanouici – 1208, Domanowitz – 1248, Domanowiz – 1252, Domanovis – 1253,Domanevici – 1267, pagus Domanowitz – 1666, Domanowiz – 1736, , Domanowitz – 1743, Domanowiz – 1785, po 1938 Germanengrund, od 1945 Domanowice.
Etymologia nazwy wsi: Patrymonicznie od imienia Doman.
Historia wsi i dóbr:
Po raz pierwszy wieś, a raczej obszar, na którym się znajduje wymieniana w 1203 r. w dokumencie określającym miejsca gdzie umieszczono kamienie graniczne oddzielające dobra stanowiące uposażenie klasztoru w Trzebnicy od dóbr książęcych. Domanowice pozostawały jako graniczna miejscowość dóbr książęcych. Opatka Gertruda I kupiła wieś od księcia Henryka III dla klasztoru w Trzebnicy za sumę 50 marek w 1250 r. lecz wyższe prawa sądownicze pozostają przy księciu. Wieś nie jest przeniesiona na prawo niemiecki, w 1410 r. notuje się tu 10 dziedzin, a sam książę ma jeszcze prawo do części czynszów. W 1499 r. klasztor otrzymuje od księcia Konrada Białego część czynszów z Domanowic i Ujeźdźca jako fundację mszalną za dusze jego żony Katarzyny. Dziesięcina ze wsi należała do kapituły katedralnej we Wrocławiu. Po reformacji większość mieszkańców to ewangelicy, w II poł. XVIII w. należący do parafii w Koniowie, w tym też czasie we wsi urządzono szkołę ewangelicką. We wsi na miejscu sołtysiego folwarku wykształciły się notowane od pocz. XIX w. wolne dobra. Zmieniały one dość często właścicieli, w 1876 – wdowa Karolina Guerlich, w 1912, 1917, 1926 – J. Heisig, a następnie jako spadkobiercy z których w 1937 r. wymieniana jest Wilhelma Heisig.
Układ przestrzenny wsi:
Wieś o układzie wielodrożnym powstałym z dwu części, okolnicy w części zachodniej i ulicówki w części południowo – wschodniej.
Liczba mieszkańców – 312 (na dzień 30.06.2024)
Sołtys – Zenobiusz Modliborski
